زاحمدهردوعالم ابرویافت                                                 دمی خندیدوهستی رنگ وبویافت

اگراحمد نبودآدمی کجابود                                               خداراآیه ای محکم کجابود

چه می پرسندکاین احمدکدام است                                  که ذکرش لذت شرب مدام است

وحدت از منظر مقام معظم رهبری

مقام معظم رهبری، مبانی فلسفی وحدت را این گونه بیان فرموده است: «بنای توحید ـ که مبنای فکری و اعتقادی و اجتماعی و عملی ماست ـ در وحدت است.... در جامعه‌ای که بر مبنای شرک بنا شده باشد، طبقات انسان هم جدا و بیگانه از یکدیگر است. در جامعه توحیدی، که وقتی مبدأ و صاحب هستی و سلطان عالم وجود و حیّ و قیّوم و قاهری که همه حرکات و پدیده‌های عالم، مرهون اراده و قدرت او می‌باشد، یکی است، انسانها با یکدیگر خویشاوندند؛ چون به آن خدا وصلند، به یک جا متصلند و از یک جا مدد و کمک می‌گیرند.

ولایت هم معنایش همین است. ولایت، یعنی پیوند و ارتباط تنگاتنگ و مستحکم و غیرقابل انفصال و انفکاک. جامعه اسلامی که دارای ولایت است؛ یعنی همه اجزای آن به یکدیگر و به آن محور و مرکز این جامعه، یعنی ولیّ متصل است. لازمه همین ارتباط و اتصال است که جامعه اسلامی در درون خود یکی است و متحد و متصل به هم است و در بیرون نیز اجزای مساعد با خود را جذب می‌کند».

همزمان با سالروز ولادت رسول اکرم(ص) هفدهم ماه ربیع الاول در دودمان رسالت و نبوت نوزادی از سلالة پاک رسالت قدم به عرصه حیات گذاشت که جهانی از صفا و نورانیت و علم و دانش را به دوستداران خود، ارمغان آورد و منشاء تحولات و دگرگونیهائی در جهان علم و فضیلت و دنیای معنویت و انسانیت گردید.

ولادت

ششمین اختر فروزنده آسمان ولایت حضرت جعفر بن محمّد الصادق(ع) در روز جمعه هفدهم ماه ربیع الاول سال 83 هجری در مدینه منوره دیده به جهان گشود.

در دامن رسالت

امام صادق(ع) در دامن رسالت و مرکز وحی تولّد یافت و رشد کردند و بخشی از دوران زندگی خود را تحت توجهات و عنایات جدّ بزرگوار خود امام زین العابدین(ع) و پدر عزیز خویش امام باقر(ع) سپری کردند.

ادامه فعالیت علمی و فرهنگی پدر

امام صادق(ع) با توجه به فرصت مناسب سیاسی و نیاز شدید جامعه، نهضت علمی و فرهنگی پدرشان امام باقر(ع) را دنبال کردند و حوزه وسیع علمی و دانشگاه بزرگی را به وجود آوردند و در رشته های مختلف علوم عقلی و نقلی شاگردان بزرگ و برجسته ای همچون هشام بن حکم، محمّد بن مسلم، ابان بن تغلب و هشام بن سالم را تربیت کرد.

کمک به مستمندان

از تعالیم اسلامی و سیره اولیاء استفاده می شود که پس از عمل به واجبات، بالاترین وسیله برای تقرب به خداوند متعال کمک به نیازمندان و مستمندان است. امام صادق به سفیان می فرمایند: «بر تو باد که به خاطر خداوند خیرخواه بندگان او باشی و بدان که خدا را با کاری بهتر از این دیدار نخواهی کرد».

رساله «توحید مفضّل»

«توحید مفضّل» حاوی مطالب سودمندی در مورد خلقت انسان و جهان و اثبات وجود خدای متعال و علم و قدرت و حکمت اوست که امام صادق(ع) برای یکی از شاگردان معروفشان به نام «مفضل بن عمر» بیان فرموده اند.

سفارش حضرت به نماز

معمولاً به هنگام مرگ، انسان مهمترین چیزهایی را که فکر می کند فرزندان و بستگانش و حتی جامعه اش نیاز دارد مطرح می سازد. شاید برای افراد عادی مهمترین دلمشغولی به هنگام مرگ امور مالی باشد. از اینرو همه یا بخش عمده ای از وصیت و سفارش های خود را به آن اختصاص می دهند. ولی امام صادق(ع) دغدغه های مهمتری دارند. حضرت در آخرین لحظات عمر خویش فرمودند: خویشاوندان مرا جمع کنید. پس از آن که جمع شدند حضرت به آنها نگریستند و فرمودند: «شفاعت ما به کسی نمی رسد که نماز را سبک بدارد.»

منادی صلح و صف

امام صادق(ع) نسبت به اختلاف و دشمنی بین مسلمانان حساس بودند و مؤمنان را دعوت به همدلی، دوستی و محبت نسبت به یکدیگر می کردند. تا حدی این مسئله در نظر ایشان اهمیت داشت که بودجه مخصوصی برای این کار اختصاص داده بودند. مفضل که از یاران امام صادق(ع) است پس از اینکه با پرداخت چهارصد درهم بین دو نفر صلح برقرار کرد می گوید: امام صادق(ع) به من دستور داده است که هرگاه بین دو نفر از شیعیان ما اختلاف و مشاجره ای پیش آید، با پول خود حضرت بین آنها صلح و صفا ایجاد کنم.

عادت هر روزه امام صادق(ع)

عادت هر روزه امام صادق(ع) آن بود که پس از به جا آوردن نماز عشاء و گذشت پاسی از شب، به خانه نیازمندان شهر مدینه می رفتند و بدون آن که آنها ایشان را بشناسند، غذا و پول به ایشان می دادند. تنها هنگامی که امام(ع) از دنیا رفتند، همه دانستند که آن مرد بخشنده امام صادق(ع) بوده است.

دهه فجر ،‌ سرآغاز طلوع اسلام،‌ خاستگاه ارزشهای اسلامی، مقطع رهایی ملت ایران و بخشی از تاریخ ماست که گذشته را از آینده جدا ساخته است. در دهه فجر اسلام تولدی دوباره یافت و این دهه در تاریخ ایران نقطه ای تعیین کننده و بی مانند بشمارمیرود. تا قبل از انقلاب اسلامی،‌ در ایران نظام اسلامی وجودنداشت و رابطه پادشاهان با مردم رابطه ی «غالب و مغلوب» و« سلطان و رعیت » بود وپادشاهان احساس می‌کردند که فاتحینی هستند که بر مردم غلبه یافته اند و حضرت امام رضوان الله تعالی علیه این سلسله معیوب را قطع کردند و نقطه ی عطفی در تاریخ ایران بوجودآوردند و شمشیر اسلام مردم را علیه دشمنان اسلام،‌ مردم و استعمارگران به کار گرفتند. دهه انقلاب از رشحات اسلام است و آئینه ای است که خورشید اسلام در او درخشید و این دهه باید با عظمت هرچه تمامتر برگزارشود. این مراسم را با هیجانهای عاطفی صحیح باید با طراوت و تازه کرد. در مذهب ما،‌ احساسات،‌ گریه و شادی، حب و بغض و عشق و نفرت جایگاه والایی دارد. از این رو جشنهای دهه فجر می بایستی همچون مراسم و اعیاد مذهبی گرامی داشته شود و مردمی باشد. باید کلیه مساجد فعال شوند و مردم با حضور در مساجد خاطره ی فراموش نشدنی حضرت امام و پیروزی انقلاب اسلامی را جشن بگیرند. صداوسیما باید فیلمها و سریالهای تلویزیونی و برنامه هایی بمناسبت دهه فجر تهیه کند که یادآور خاطره های خوش انقلاب باشد و حضور همه جانبه ی مردم و حل شدن آنان را در دوران انقلاب نشان دهد.